Էջ:Petros Ghaphantsi, Verses (Պետրոս Ղափանցի, Բանաստեղծություններ).djvu/70

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Գանձ ես սըրտիս ի կոկոնի թագուցեալ,
Շաղոտ, ցօղոտ տերեւներով հանգուցեալ,
Ի տօթոյ և տապոյ լինիմ պակացեալ.
          Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
          Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:

Լալով, կոծով և արտասուօք լընանիմ,
Խոր հառաչմամբ և սար սըգով սընանիմ,
Խելագարաց համանմանեալ դեգերիմ.
          Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
          Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:

Ի սար, ի ձոր շըրջագայեալ վարանիմ,
Միշտ թագնաբար, և՜ աստ, և՜ անդ դարանիմ,
Անկեալ յերկիր ախով պարան-պարանիմ.
          Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
          Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:

Ես զօրն ի բուն, գիշերն ի գլուխ արտասուեմ,
Քուն և հանգիստ ո՜չ գիտելով, սըգաւորս եմ,
Զթռչունս երկնից, ինձ լալկանս աղերսեմ.
          Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
          Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:

Ողբով, սըգով և արտասուօք ծովանամ,
Այրիմ, կիզիմ և ո՜չ երբեք հովանամ,
Ես, մի միայն գեղով քոյով զովանամ.
          Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
          Գեղըդ նըման արեգական վառվառման: