Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Թէ վօր հինկ մանէթ այեամիշ չանիմ,
Շենքով մարթոց հետ թուխթի կընըստիմ:
Մէկ մանէթնօցն ալ, ճանըմ, ամպէս չէ՞,
Սօխի կըճէպ ու քուռչի կըտօր չէ՛․
Թէ վօր մանէթնօց պերին փատփիսքա,
Տայմա սուտ կասիմ. «Քօվս ըստակ չիկա»։
Փալթիննիքն ալ խօմ, սուտ չասիմ, ախպար,
Էփպէյի պան է կիտցօղին համար,
Հալխին պաշխածէս` պիռժային կուտամ,
Մութ, թէհնա գիշեր ես Ռաստօվ կերթամ։
Տասը քապիկն ալ մէկ կըրվընիք է,
Ան ալ պօշ պանի թապլելը մեխք է,
Ախքատին տալէս պուֆէթ կըտանիմ,
Քէֆով մէկ կավաթ չայ անուշ կանիմ:
Չօփլուկին մէչը` շատ ատէն չիկա,
Մէքամ փասլոտած կըտա փալուշկա,
Աշխարք ալ կիտէ, վօր ես ճէմէրտ իմ,
Աղլի փալուշքան տըվի ախքատին։
|
|
