Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/176

Ումուռիս ալ չէ, վօր մէկ սաղ քաղաք
Իմ սէպէպովս մընալ աւանակ,
Զէրէ հօռօմի հին, անպէտք լուզուն
Պիտի փըթտեցնէ միտքը ամենուն։
Էրկու եա երեք տեղըս տէր ունիմ,
Նացա մէչք արած՝ ուզածըս կանիմ,
Թուքիլ իմ ես ծեր փռակռամին վըրան,
Եփ ատ երեքն ին տայմա ինծ պաշտպան։
Նաքա ալ հէլպէթ իրենց շահն ունին,
Վօլ ինծ պէս խէնթին տայմա տէր կելլին։
Ամա ի՛նչ է ատ երեքին շահը,-
Ատ թէմիզ կիտէ ալայ աշխարհը.
Ու ատ տէրերուս չորս դապռա օրը
«Ահիւ և դողով» կըպաքնիմ <...>.
Աս է իմ խելքըս, աս է իմ ֆէնտը.
Հէլալ վաստըկօղն է ալժմըս խէնթը։