Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ատօր համար հալխին ստըկով
Նորան մօմեր կըտընկիմ...
Փիսիկ֊փիսիկ եուվաշ բնութքը,
Տեղ պըռնից շատ թալանթի-
Հէ՛մ ուսեալի, հէ՛մ խօլօքի,
Զէնկինի ու ճէմէրտի.
Ի՞նչպես չասիս ինծպէս մարթուն
Հէմ էվալլա, հեմ պռավա,
Եփօր ինծի էկած թռէթին
Հալխը անէ կօլօվա։
|
|
