ՉԱՌՆԻՇԱՆ. (Հրամայողաբար): Ջավահիր, պահիր քեզ։ (Սոնային): Գնա սենյակդ։ ՍՈՆԱ․
ՏԵՍԻԼ 11
ԶԱՌՆԻՇԱՆ և ՋԱՎԱՀԻՐ
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ինչ ես խելքդ կորցնում։ Արի, նստենք մտածենք մեր անելիքի մասին։ (Նստում է քրսինի քով):
ՋԱՎԱՀԻՐ. (Կատաղի Հայացքով ուղեկցել է Սոնային): Էլ ինչ մտածելու բան մնաց։ Բացի իմ ասածից, ուրիշ հնար չկա այդ պատուհասից ազատվելու համար։ (Նստում է քրսինի քով):
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Թող, մին ֆալ բաց անեմ, տեսնեմ սա ինչ է ասում։ (Դուրս է բերում քրսինի վրա գցած գորգի տակից մի փոքրիկ կապոց, որի մեջ կան 42 սիսեռներ: Կապոցը բաց է անում և, սիսեռները այս ու այն կողմ դարսելով, գուշակում)։ Ո՞վ կարող էր ասել, որ իմ ուրախ տունն այսօր պիտի սևեր հագնի։ (Նայելով սիսեռներին): Մութն է ցույց տալիս, խելքս բան չի կտրում։ Ո՞վ է այս մեն մենակը մեջտեղ ցցված։
ՋԱՎԱՀԻՐ. (Սիսեռներին նայելով): Չար ոգին։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ի՞նչ է նշանակում այս ճանապարհը՞։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Գերեզմանատուն։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ո՞վ է մեռյալը։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Չար ոգին։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ո՞վքեր են այս տխուր ու տրտումները։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Դու, ես, զավակներդ, թոռներդ, ամենքս։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ո՞րտեղ է մեր ազատությունը։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Մի մարդու ձեռքում՞։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Ո՞վ է այդ մարդը։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Նա, որ ուզում է խեղդել չար ոգուն։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. Չկա այդպիսի մարդ։
ՋԱՎԱՀԻՐ. Կա։
ԶԱՌՆԻՇԱՆ. (խորին կշտամբանքով և ահով): Ջավահի՞ր։
