ԱՆԹԱՐ-ԲԵՅ. Լավ եք սովորել, հայեր, դրամով ազատվել հայրենիքին ծառայելուց։
ՄԻՀՐԴԱՏ. Մեր բարեխնամ կառավարությունը հայի դրամը գերադասում է նրա զինվորական ծառայությունից։
ԱՆԹԱՐ֊ԲԵՅ. Որովհետև գիտե, որ դուք՝ հայերդ, զենքից սարսափում եք։
ՏԻՐԱՆ. Այդ թուրքական ստոր զրպարտություններից մեկըն է։
ԱՆԹԱՐ-ԲԵՅ. Ի՞նչ ասացիք, տղա, լավ չլսեցի։
ԳԱԼՈ. Բեյ, եղբայրս ասաց, որ ծտերն էլ գիտեն կռվել, երբ հարկավոր է։
ՄԻՀՐԴԱՏ. Բեյ բարեհաճեցեք նայել մյուս սենյակները։ (Մեկուսի Տիրանին): Զսպիր քեզ։
ԱՆԹԱՐ-ԲԵՅ. (Արհամարհական հայացք ձգելով Տիրանի վրա, դառնում է իր զինվորին): Սուլեյման, հետևիր ինձ։ (Գնում է խորքի դռներով):
ՄԻՀՐԴԱՏ ԵՎ ԶԻՆՎՈՐ. (Հետևում են Անթար բեյին):
ՏԵՍԻԼ 14
ՍԱԹԵՆԻԿ, ՆԻԳԱՐ, ՏԻՐԱՆ և ԳԱԼՈ
ՆԻԳԱՐ. Տիրան, նա քեզնից վախեցավ, աստված վկա, վախեցավ։
ՍԱԹԵՆԻԿ. Որդի, մոռանում ես, որ դրանք մեր գլխի տերերըն են։
ՏԻՐԱՆ. Որքան թեք է ստրուկի գլուխը, այնքան ծանր է իջնում նրա վրա բռնավորի բռունցքը։
ԳԱԼՈ. ճիշտ է, բայց ըմբոստությունն անգամ պիտի ղեկավարվի խելքով և զգաստաբար:
ՏԵՍԻԼ 15
ՆՈՒՅՆՔ և ԱՆԹԱՐ-ԲԵՅ, ՄԻՀՐԴԱՏ և ԶԻՆՎՈՐ, որ վերադառում են
ԱՆԹԱ֊ԲԵՅ. Ես ձեր յոթը սենյակներից կվերցնեմ միայն ել եքը։ Այս մեկը կլինի փաշայի ննջարանը, կից դահլի..ը ընդունարան, իսկ ծայրի փոքրիկ սենյակը
