ՏԵՍԻԼ 8
ՊԵՏՐՈՍ և ԺՈՐԺ
ՊԵՏՐՈՍ․ (Հյուրերին ճանապարհ տալու համար ետ մնալով, նկատում է Ժորժին ու կանգ է առնում)։ Հըը, եկա՞ր, ո՞նց են գործերդ։
ԺՈՐԺ․ (Մռայլ ու մտազբաղ)։ Երեք ֆիգուրա, դամա, վալետ, կարոլ։
ՊԵՏՐՈՍ․ Էդ ի՞նչ ասել է։
ԺՈՐԺ․ Այդ ասել է բյություր։
ՊԵՏՐՈՍ․ (Վախեցած)։ Ըմբո, ուրեմն ամերիկուհիդ բյություր եղա՞վ։
ԺՈՐԺ․ (Ուշքի գալով)։ Ամերիկուհիս, հա, ամերիկուհուս բանը վերջացած է։ Հարսնացուս գրպանիս մեջ է։
ՊԵՏՐՈՍ․ (Ուրախանալով)։ Էդպես ասա է, թե չէ։ Հըը, չլինի՞ թե փողերդ վերջացել են, մի վախենա, էլի կտամ։ (Ձեռը տանում է ծոցի գրպանը)։
ԺՈՐԺ․ (Կեղծ)։ Ոչ, պապա, փող չեմ ուզում։ (Տոնը փոխելով)։ Բայց որ տաս, չեմ հրաժարվի ընդունելու։
ՊԵՏՐՈՍ․ Կտամ, խե չեմ տալ։ (Տալիս է երկու հատ հարյուրանոց)։ Ինքկալ։ Բայց աշխատիր, որդի, որ հարսանիքդ շուտ լինի։ Հա, ի՞նչ էի ուզում ասել, կարելի՞ է, որ ես էդ աղջկան տեսնեմ։
ԺՈՐԺ․ Ոչ, պապա, այդ անկարելի է։
ՊԵՏՐՈՍ․ Խե՞։
ԺՈՐԺ․ Ամերիկյան ավանդություններով հարսնացու աղջիկը մինչև պսակվելը իրավունք չունի մի ուրիշ տղամարդու հետ տեսնվելու։
ՊԵՏՐՈՍ․ Տո ես ի՞նչ տղամարդ եմ, ես քու հայրն եմ։
ԺՈՐԺ․ Մինչև անգամ իր հարազատ հոր հետ չունի իրավունք տեսնվելու։
ՊԵՏՐՈՍ․ Էդ ի՞նչ հոտած օրենք է։ Հապա ինչո՞ւ են ասում, թո Ամերիկայում ազատություն է։
ԺՈՐԺ․ Ազատությունն այնտեղ նեգրերի համար է։
ՊԵՏՐՈՍ․ Աղջկա հոր հետ կարո՞ղ եմ տեսնվել։
ԺՈՐԺ․ Հայրը մեռած է։
