Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 7.djvu/484

ՄԱԳԹԱՂԻՆԵ. (Գնում է դեպի խորքի ձախակողմյան դուռը, հանդիպում է Արտաշեսին):

ՏԵՍԻԼ 13

ՆՈՒՅՆՔ և ԱՐՏԱՇԵՍ

ԱՐՏԱՇԵՍ. (Գալիս է խորքի ձախակողմյան դռնով, տխուր է, հուզված): Ժորժը տա՞նն է:

ՊԵՏՐՈՍ. (Պարծանքով): ժորժը գնաց, Արտաշես, գնաց:

ԱՐՏԱՇԵՍ. Ուրեմն ազատվեց, թեև ժամանակավոր:

ՄԱԳԹԱՂԻՆԵ. Ինչի՞ց ազատվեց:

ԱՐՏԱՇԵՍ. Բանտից, միամիտ քույրիկս, բանտից:

ԿԱՐԱՍՈՎ. (Չարախնդությամբ): Ըհը, էդ էլ ձեր որդին:

ՄԱԳԹԱՂԻՆԵ. Պետյա, ի՞նչ է ասում Արտաշեսը:

ՊԵՏՐՈՍ. Քամի կուլ տվող է, փչում է էլի:

ԱՐՏԱՇԵՍ. Խելքի եկ, մարդ, և լսիր: Ժորժը մի վաշխառվի իր պարտքի փոխարեն տվել է տասնուհինգ հազար ֆրանկի չեկ: Պարտատերն այսօր գնացել է դրամը գանձելու, հայտնվել է, որ չեկը սուտ է, Ժորժը բանկում դրամ չունի: Անպիտանն իսկույն ևեթ այդ մասին հայտնել է ուր հարկն է, այժմ ոստիկանությունը Ժորժին փնտրում է և, երևի, շուտով կգա այստեղ: Լավ է, որ Ժորժը փախել է:

ՄԱԳԹԱՂԻՆԵ. Բայց ժորժը չի փախել: Նա գնացել է Ամերիկա:

ՊԵՏՐՈՍ. Հրամանքս, գնաց Ամերիկա, Մորգանի քրոջ աղջկա հետ ամուսնանալու:

ԱՐՏԱՇԵՍ. (Գրգռվելով): Ինչ Ամերիկա, ինչ Մորգան, խելագարվե՞լ եք, ինչ է: Ժորժը կարող է մի օր գնալ Ամերիկա, երբ փող կունենա, իսկ առայժմ հեռու փախչելու համար միջոցներ չունի...

ՊԵՏՐՈՍ. (Արհամարհանքով): Գնա դեն, է, հըռըլհոփ։ Քո լեզուն միշտ չար է եղել, էդպես էլ մնացել է:

ՄԱԳԹԱՂԻՆԵ. Պետյա, սիրտս վկայում է, որ Արտաշեսի ասածը ճիշտ է: