Քու Լուսավորչի գավազանդ ձեռքդ և մարգարտյա հողաթափդ
ոտքիդ,
Քու սքեմիդ և սաղավարտիդ ընկճող վեհությամբն փառավոր,
Եվ քու խոսքիդ կախարդանքեն, քու ձայնիդ որոտումեն, քու
նայվածքիդ փայլակներեն․․․
Բովանդակ զավկըներդ, ամբոխ առ ամբոխ և խելահեղաբար,
Պիտի՝ խուժեին լեռնավորվիլ քու լուսեղեն ձեռքերուդ և
պատվանդանիդ տակ,
Եվ քու մեկ պատգամդ, քու օրհնությունդ, քու մեկ քայլդ պիտի
բավեր,
Իբրև մեր ամենուն մտածումին վարդապետը՝ և մաքառումին
վաղնջական ռահվիրան,
Որպեսզի կամքերը սարերուն հետ վառեին, որպեսզի քայլերը
հառաջանային,
Որպեսզի՛ թշնամիները զարհուրեին, որպեսզի հաղթանակները
կոտրտելու,
Բայց այսօր, բայց այսօր, դեռ ուրիշ անագորույն թշնամիներ,
Եկան քու Ազգիդ աստվածադիր և դարավոր հիմնաքարերը
կոտրտելու,
Եվ դուն, օ՜, փառք քեզի, ցեղիդ սիրուն զոհվելու համար դեպի
առաջ խոյանալեն,
Ըմբոստացար, և ցասումով ու բարկությամբ անիծեցիր զանոնք,
Եվ սրբազան երդումը կարդացիր մինչև մահ կամովին և
խրոխտաբար քալելու․․․
Դիմադրեր, ո՛վ տառապանքի և մաքառումի անընկճելի ապառաժ,
Ահավասիկ որ տաճարներուդ սրբավեմ գավիթները թրջվեցան...
Քու դյուցազնական և մարտիրոս զավկըներուդ արյունովը
ոսկեվառ,
Ահավասիկ որ սրտերն ուխտվեցան, և ձեռքերը բարձրացան,
Ահավասիկ որ ատելոլթյունը կքալե սրբազան սիրույն հետ թև թևի․
Ոտքի կեցիր, ոտքի կեցիր, ո՜վ գաղափարի և ազատության
ջահակիր,
Որովհետև քեզի հետ ենք.Հայրիկ, քեզի հետ ենք, մարդարե, քեզի
հետ ենք, Վեհափառ,
