անգլիայի շահեր էն, որոնք և վերստին և զորացրեցին պարտված Թուրքիային:
48 ...Դիմեց համարձակ դեպի Գողգոթա։— Տե՛ս «Խորհրդածություն բանաստեղծիդ բանաստեղծության 204-205-րդ տողերի ծանոթագրությունը։
Պանդուխտ հոգի
(էջ 318)
Ինքնագիրը, նախնական տարբերակի արտագրության հետ միասին (թվագրված՝ 1891, 1 մարտի) պահվում է ԳԱԹ, Ս. Շահազիզի ֆոնդ, 48—1 (վատ պահպանված, թուղթը մեջտեղից կտրված)։ Արտագրությունը թանգարանին է նվիրել Աշոտ Հովհաննիսյանը։
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Սմբատ Շահազիզյան, Հոբելյանի տարեդարձ, էջ 16—18, ապա՝ «Մուրճ», 1901, 5, էջ 586—587, Սմբատ Շանազիզ, Երկեր, 1947, էջ 118 և այլուր։
Բնագիրը պատրաստված է ըստ «Հոբելյանի տարեդարձ» գրքի:
Հ. և Թ. Տեր-Հակոբյանների հարսանիքի քսանհինգամեկին
(էջ 320)
Առաջին անդամ տպագրվել է՝ Սմբատ Շահազիզ, Հոբելյանի տարեդարձ, էջ 24—26, ապա՝ Սմբատ, Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ 120 և հետագա ժողովածուներում։
Հեղինակը բանաստեղծությունը նվիրել է իր ճեմարանական ընկերոջը՝ Հովհաննես Տեր-Հակոբյանին և նրա տիկնոջը՝ Թագուհուն։
Անգին գոհար
(էջ 322)
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Սմբատ Շահազիզյան, Հոբելյանի տարեդարձ, էջ 22, ապա՝ Սմբատ Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ՝ 119, և հետագա ժողովածուներում։
Արտատպվում է «Հոբելյանի տարեդարձ» գրքից:
Հանգած քնար
(էջ 324)
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Սմբատ Շահազիզյան, Հոբելյանի տարեդարձ, էջ 19—21, ապա՝ Սմբատ Շահազիզ, Երկեր, 1947, էջ 121 և հետագա ժողովածուներում։
Արտատպվում է «Հոբելյանի տարեդարձ» գրքից: