Էջ:Tsaghkepunj.djvu/12

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Սագ ու բադիկ, կարմրաթաթիկ,
Նախշուն փետուր, դիփ խատուտիկ,
Տուն գնացին օրորվելով,
Ազիզ-մազիզ շորորվելով։

Տուն գնացին, գտան նանին,
Տանջանք դառան նանի ջանին,
— Չըր-ճը՜րտ, չըր-ճը՜րտ, ղա-ղա-ղա-ղա՜,
Բա մեր կուտը էս որտե՞ղ ա։

Նանը գնաց ցորեն բերեց,
Առատ-առատ գետնին փռեց,
Նրանք կերան լիք-լիք բերան,
Կշտացան ու՝ հայդե՜, կորան:


ՆԱՆԻ ՆՎԵՐՆԵՐԸ

— Ծիփ-ծի՜փ, ծիփ-ծի՜փ, այ թխսամեր,
Ճուտիկներդ առ, դեսը բեր,
Կուտ եմ տալու՝ ընտրած կորեկ,
Եկեք կերե՛ք ու շուտ կորե՛ք։

Թուխսն եկավ՝ կրխկալե,
Ձագուկները՝ ծվծվալե,
Եկան նանի դուռը դառան,
Ժվժվոցով գլուխ տարան։

Նանը նրանց կորեկ տվավ.
Տես թե ինչպես աքլոր ու հավ,
Մեկը մյուսին կտկտալի,
Մեծ-մեծ կուտին են վազ տալի։

Իսկ թոռները՝ տղա, աղջիկ
Թնկթնկում են խունջիկ—մունջիկ,