Տպագրության տալով իր «ԲանաստԼղծություններ»֊ի 1-ին հատորը, Տերյանը
հանել է այդ բնաբանը և այն վերականգնելու փորձերը իրավացի չեն:
Երբ չի նշվում բանաստեղծության առաջին հրատարակության տեղը, ուրեմն
աոաջին անգամ տպագրվել է «Բանաստեղծություններ»-ի 1-ին հատորում:
1 Հատված (էջ 149)
Աոաջին անգամ տպագրվել է «Գարուն»֊ի 2-րդ գրքում (էջ 190—193)։
Որոշ վերամշակումից հետո մուծվել է «Բանաստեղծություններ»-ի 1-ին հատորը»
«Գարուն»֊ի այդ նույն գրքում «Ոսկե հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ տպագրվել
է երկու բանաստեղծություն («Արծաթաշող առուն առվին», «Դու խոսում ես
բայց կարծես»)։ Ուրեմն «Հատված»-ը սկզբում չի մտել «Ոսկի հեքիաթ» շարքը.
այն հետո է («Բանաստեղծություններ», 1-ին հատոր) մուծված այդտեղ։
«Գարուն»-ում.
17 Լուսեղեն ու սուրբ սիրո երազը
25 Ոչ հարստության ու մեծության բեռ,
49 Եվ ոչ մի հեռվում լույս չէի փնտրում...
52 Ես ընկած էի անզոր ու մոլար
53 Ու հավետ մենակ, և անդարձ մենակ
76 Եվ խավարն անհուն գգվանքով թեթև
77 Ծավալվեց շուրջը և փռվեց վրաս.
78 Ու կյանքըս բոլոր մի երկարատև
80 Մանկական մի երգ հեռու օրերում,
81 Նրբին մի համբույր, որ չունի անուն,
84 Կարծես մի վերին ու նուրբ հրաշքով
86 Եվ թեթև թվաց կյանքս երկրային,
98 Անսուտ խնդության ոսկե երազում...
105 ճիչ հանեցի ես սիրով խնդագին,
110 Հավիտենությա՜ն, հավիտենությա՜ն...
«Երկերի ժողռվածու»-ի 2-րդ հատորում (էջ 47—50) սկսած 45-րդ տողից
խառնված է տողերի համարակալումը, բաց է թողնված 75-րգ տողը («Անդա՛րձ
աշխարհում), իսկ 70-րդ տողի «հեկեկանքը մու»-ը (Հեկեկանքը մոր նուրբ կարեկցության) դարձել է «հեկեկանքը մեր» «Գր. գոհարներ»-ում (էջ 598—601)
բանաստեղծությ ունն ավելի է աղավաղված' բաց է թողնված 13-րդ տողը («Մեր-
ժեցի ընդմիշտ, մատնեցի մահին»), 16-րդ տողի «իմ»-ը դարձել է «ինձ» և 83-րդ
տողի «խնդությունս» (Ինձ ահեղ թվաց խնդությունս նոր) բառի փոխարեն վերականգնված է ձեռագրի «տխրությունս» բառը։
4 Գիշերամուտ (էջ 155)
Ինքնագիրը առանց վերնագրի է, առանց վերնագրի է նաև Կ. Միքայելյանի
արխիվում պահվող ինքնագիրը (գործ № 665)։