Օրորոցի երգ (էջ 205)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Գեղարվեստ», № 5 (1913, էջ 121):
5 Մենություն (էջ 207)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Գեղարվեստ», № 5 (1913, էջ 117): Որովհետև «Գեղարվեստ»- ի այդ գիրքը տարիներ շարունակ չէր ստացել Կովկիասում Տերյանը «Մենություն»-ը ուղարկեց «Մշակ»-ին, ուր նույնպես տպագրվեց (1916, № 16, 24 հունվարի):
Մշակ-ում
17 Հանդարտվում են, մեռնում ու լռում ալիքներն ահավոր ու խռով,
6 Լինել մենա՜կ... (էջ 208)
Աոաջին անգամ տպագրվել է «Հուշարար», 1912, № 2, նոյեմբեր, (էջ 17):
Տերյանի արխիվում գործ (№ 47) պահվում է թարգմանության մի ինքնագիր առանց վերնագրի.
1 Գգվում է դեմքըս քնքույշ ու քամին
3 Եվ դարձյալ անուշ ու մեղմադին
4 Երեկոն իջավ- փռվեց անծիր
5 Մեկը չորս կողմից մութ է պարզում
7 Վերջին վայե՜լք իմ և հիացում
7 Հուշերի ժամ (էջ 209)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Գեղարվեստ», № 5 (1913, էջ 120):
8 Տխուր երեկո (էջ 211)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Հուշարար», 1912, № 2, նոյեմբեր (էջ 17): Տերյանի արխվում (գործ №53) պահվում է թարգմանության մի ինքնագիր առանց վերնագրի:
1. Տխուր խավար, տխուր քամի, ծառերում շրշյուն
5 Աշնան հյուրը, հողմը տարավ երազներ իմ հեզ
6-Թղթենիներն են մթնում` ստվերների պես…
10 Ի՞նչ մտորել ի՞նչ խորհել-կորա՛ծ ես երա՛զ…
Տերյանը չի թարգմանել բնագրի 5-րդ երկտողը
Мрак все гуще: ночь уносит в мир иной мечты.
Но луна сияньем косит звездные цветы.
9 Օրհնություն (էջ 212)
Առաջւն անգամ տպահրվել է «Գեղարվեստ», №5 (1913, էջ 120):
Que tes mains soient benies Car elles sont impures- ֆրանսիական սիմվոլիստ բանաստեղծ Ռեմի դը Գուրմոնի խոսքն է՝ թող օրհնվեն քո ձեռքերը որովհետև նրանք անմաքուր են:
