բնակների վերաբերմամբ։ Սրան բնավ չի հակասում այն, որ մոգերն, իրենց հերթին, ամեն կերպ աշխատում էին օգտվել ստեղծված դրությունից և իրենց կրոնի ազդեցությունն ավելի հեռուները տարածել:
Սասանյան թագավորների ժամանակագրական աղյուսակը սկսած
|
6. Այստեղ հիշված Շապուհն անշուշտ Շապուհ III-ն է (385—388):
7. Վռամ կամ Բահրամ V (420—438), Հազկերտ II-ի հայրը»
8. Հազկերտ II (438—457)։ Նյոլգեքեն այս թագավորի մասին գրում է հետևյալը, «Բահրամի մահից (438 կամ 439) հետո թագավոր է դառնում նրա որդին՝ Հազկերտ II-ը։ Սա հալածում էր թե՛ քրիստոնյաներին և թե՛ հրեաներին։ Առհասարակ էլ դժվար է նրա մասին լավ բան ասել, նա վերացրեց ամեն ամսի 1-ին կատարվող ընդունելությունները, որոնց ժամանակ ամեն մի ականավոր մարդ անձամբ կարող էր իր գանգատները կամ խնդիրները հայտնել թագավորին։ Նրա մասին պատմում են, թե ամուսնացել էր իր աղջկա հետ — սա, իհարկե, հանցանք չէր զրադաշտական կրոնի հետևողի համար, ընդհակառակը, նույնիսկ առաքինություն էր,— բայց հետո սպանել է այդ աղջկան»։ (Th. Noldeke, Aufsatze zur persischen Geschichte, էջ 106)։ Այս բնութագիրը միանգամայն համապատասխանում է Հազկերտ II-ի կատաղի բնավորությանը, ինչպես այն նկարագրում է Եղիշեն, իբրև սատանայի գործակից, իբրև մի կատաղի գազան, իբրև մի մարդ, որին շատ սիրելի էր խռովությունն ու արյունհեղությունը, իբրև մի չար դև և այլն։
9. Հունաց երկիր արտահայտությունը գործ է ածվում Հռովմեական
կայսրության մեջ մտած երկրների համար. երկու տող ներքև Եղիշեն
նույն երկրների համար գործ է ածում հոռոմների գավառներ արտահայտությունը։
10. Մծքին — Վերին Միջագետքի կամ Արվաստանի (Բեթ-Արբայե)
մայրաքաղաքը, լատին. NisiblS Տիգրիսից մոտ 100 կիլոմետր դեպի արև-
