Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
դուքանչին` մե խոսքով մենշևիկը, դաշնակը,
մուսավաթը նրանք քշում են բեմից։
ԿՆՅԱԶ ինքը հաստ ու կոլոտ, բեղերը ցից ու սուր, խոսելիս գինու պես կլկլում է լեզուն։
Ամխանագեբո՛ մոլլա ու չարչի։
Տավարիշչի՛։
320
Ռուսը ա՛րարիս — մեռավ։
Բոլորը մեբերան
Ուռռա՛, ուռռռա , ուռռա՛ա՛ա։
ՄՈԼԼԱ
Լա-իլ-լահ։
ԿՆՅԱԶ
Խոսքը ձերն է, ամխանագո՛ մոլլա։
ՄՈԼԼԱ ելնում կանգնում է տակառի վրա։
Աղալա՛ր։
325
Ուռուսը որ կար—հերն էր մեր մեծ․
Մեռավ։
Ժառանգություն թողեց—հողեր, գյուղեր
տեղեր, թոփ, թվանք, զենք։
Մենք —
Որդիներն ենք նրա․
330
Եկեք էդ բոլորը կիսենք։
ԴԱՇՆԱԿ գլխի դեռ չի ընկել, խոսելիս մոլլին ասում է ընկեր։
Ո՞նց թե, ընկե՛ր մոլլա։
ՄՈԼԼԱ
Դո՛ւ ես ընկե՛ր, հայվա՛ն։
|
|