քաշվինք երթանք, ինշալլահ մենե կարողները կուգան և ավելի աղեկ կգործեն։
− Ճանըմ, ես քեղի համար չեմ ըսեր, ընդհանուր առմամբ կխոսիմ,− դիտել տվավ վաճառականը, որ չէր ուզեր վշտացնել Վարչության անդամը․− իցիվ թե Վարչության բոլոր անդամները քու կարողությունդ ու ուղղամտությունդ ունենային։
− Քավ լիցի,− պատասխանեց մյուսը։
Վաճառականը մեկնեցավ Քերովբե էֆ-ի գրասենյակեն չափազանց սրտմտած։
Անգամ մըն ալ իր հույսը ի դերև կելլեր վերքին վայրկյանին։
Հանկարծ հիշեց փաստաբան Սափորյան էֆենտին։
− Վա՛յ շունշանորդի,− մտածեց,− այսպես ուրեմն երեկ քթիս խնդաց, ամեն բան եղած լմնցած ցույց տալով ու տասը ոսկի ալ առավ, կերակուրս կերավ, ես ալ ապուշի պես խաբվեցա իրմե… երթամ մեյ մը աչքին երևամ… թող զիս տխմար, ապուշի տեղ չդնե։
Եվ ուղղակի դիմեց Սափորյան էֆ-ի գրասենյակը․ փաստաբանն իր գրասեղանին առջև բազմած՝ թրքերեն թուղթ մը գրելու զբաղած էր։
− Վա՜յ, հրամմեցե՛ք, Մարգար էֆենտի,− գոչեց, վաճառականը տեսնելուն պես ոտքի ելավ, սա ո՞ր հովը փչեց, նստնցեք տեսնենք, սուրճ մը կառնես հարկավ։
Վաճառականը պաղ կերպով ձեռքովը բարևեց, թիկնաթոռի մը վրա նստավ և առանց աոաջաբանի ըսավ.
− Աս իրիկուն ըսածներդ ի՞նչ էին։
− Ի՞նչ բանի մասին,− հարցուց փաստաբանը միամտորեն։
− Տեղեկագրին մասին…
− Էյ, ի՞նչ է եղեր… իրողությունը ըսի պարզապես։
− Երկու տեղեկագիր տրվեր է։
− Ես իմ տեղեկագիրս տվի, որան պարունակությունն ալ ձեզ ըսի և դուք ալ չափազանց գոհ մնացիք։
− Այո՛, բայց տոքթ. Ծրարյանը չէր ստորագրեր այդ տեղեկագիրը։
− Չէի կրնար ստիպել, որ անպայման ստորագրե։
− Եվ ինքն ալ իր կողմե ուրիշ տեղեկագիր մը տվեր է։
− Ինքն ալ իրավունք ուներ տեղեկագիր մը տալու, որքան ես, քանի որ համահավասար քննիչներ էինք։
