երեկվան հակառակորդները Մարգար էֆ.-ի շուրջը բոլորած են։ Ան մորուքով տաքգլուխ մարդ մը կա նե՝ կուսակցական է, ի՞նչ է, որ հակառակ էր Մարգար էֆենտիին…
− Սուսերյա՞նցը…
− Հա՛, աղեկ ըսիր, Սուսերյանցը, այսօր Մարգար էֆ.-ին ջերմ պաշտպանը դարձած է։
− Սկզբունք չունեցող խայտառակին մեկն է,− գոչեց Պողոս էֆ. բարկությամբ։
− Կրնա ըլլալ, բայց խնդիրը ասոր վրա չէ, խնդիրը այն է, որ այսօր Սուսերյանց Մարգար էֆ.-ի հարած է… և ո՛չ թե միայն ինք, այլ նաև իր ամբողջ խումբը։
− Է՜յ, հիմա այդ խոսքերեն ի՛նչ պիտի հետևցնես,− հարցուց վաճառականը անհամբերությամբ։
− Ի՞նչ կուզես, որ հետևցնեմ, խոսք է կընենք կոր… միայն թե Պողոս էֆենտի, ես շիտակը շատ կզարմանամ քու բռնած ընթացքիդ վրա:
− Ի՞նչ ընթացք:
− Իրավցնե փիլիսոփա ես եղեր, բայց այս աստիճան փիլիսոփայությունն ալ աղեկ չէ։
− Չեմ հասկնար, թե ի՞նչ ըսել կուզես:
− Ասոր ես փիլիսոփայություն չեմ ըսեր, անզգայություն կըսեմ՝ ավելի ծանր բառ մը չըսելու համար:
− Հավատա, որ դեռ բան մը չհասկցա այդ ամբողջ խոսքերեդ։
− Ճանըմ, ինտոր կըլլա, որ այս եղածները կկլլես, ձայնդ կքաշես, կնստիս:
− Ո՞ր եղածները,– հարցուց վաճառականը՝ քիչ մը հասկնալով փաստաբանին ակնարկություններուն իմաստը։
− Սա Թաղական Խորհուրդի խնդիրը, եղբայր, մի՞թե կարելի բան էր սա եղածներուն հանդուրժել… մարդս վերջապես արժանապատվության համար կապրի։
− Ի՞նչ նշանակություն ունի Ք. թաղին Թաղ. Խորհուրդը, ոչինչ, տղայական բաներ են ատոնք… Մարգար էֆենտիին ապուշներն են, որ կարևորության կուտան ատանկ գործերու։
− Չէ՛, Պողոս էֆ., այդպես մի ըսեր,− գոչեց Սափորյան լուրջ դեմք մը առնելով,− խնդիրը պաշտոնի կամ գործին կարևորության վրա չէ, խնդիրը պատվի, արժանապատվության վրա է:
