Նույն երգն եք երգում դուք, նույն հինը…
* * *
Նույն երգն եք երգում դուք, նույն հինը,
Եվ քանի դարեր, քանի՜.
Որքա՜ն, որքա՜ն մտերիմ է
Ձեր դաշնը` սիրտ ու քամի…
Վայերըդ նվում ու նվում է,
Նույն վայն ես վայում անդուլ.—
Քո սիրտն էլ արդյոք ցավում է,
Քամի՜, երբ լալիս ես խուլ…