Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
Շողշողում են անվերջ դարեր Պայծառ աստղեր երկնքում— Երկրին հառած փայլուն աչեր, Մե՛րթ խնդալից, մե՛րթ տրտում։ Եվ նոքա միշտ ջերմ, վառվռուն Զրույց են անում իրար հետ. Բայց չի մեկնել դեռ այդ լեզուն Ոչ մի հըմուտ աստղագետ։ Բայց իմ սիրտը շուտ հասկացավ Վառ աստղերի այդ բարբառ. Ինձ քերական հանդիսացավ Քո հայացքը բոցավառ։
