Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/137

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Զի և չար դևք ո՛չ չարչարեն թող թէ Աստուած որ միշտ որ էն։
150 Յայս ամօթոյ պատկառանաց՝ որք են դիւաց՝ խարամանիք
Յայս օրինաց՝ սուտակասպաս զերծ տուր անձանց այժմէն հիմիկ.
Թէ ո՛չ կոչէ՝ զձեզ դիւապետն՝ և. պարսկական՝ լազկերտ Արքայ.
Ածել յԱտեան՝ ի հրապարակ՝ զինչ են ձեր բանք պատասխանիր։
Ձեռք որք կալան զայս բօթագիր անզօրացեալ ընդարմանային
Սիրտք որք զգացին զայս նոր չարիս ա զէբորբոք վարանէին,
Որդիք զհարբք դստերք զմարբք ծնօղք զորդւովք՝ գալարանօք
Գրկեալ, փարեալ լանջագուճեալ զբարձանը նպաստ պադատէին։
Առաջն որդաց սրբոց կալան Կաթողիկոսացն՝ վեհարան
Գրոհայր ամբոխն լալով ողբով բոկոտն ի սուգ ի կոծ և կական,
160 «Բուք աւերիչք՝ առցեն զմեր տուն այլ մեր յօրէնս մեր մեռանիմքն
Ջերմիկ մայէր փարախն անմեղ գարնանածին գառանց նման։