Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/165

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Չե՞մ ես ստեղծուած պատկերակից քո օրիօրդ իմ սիրական,
Ընդէ՞ր խորշիս, չի՛ք նշոյլ միթէ, յերիտասարդն առաքինական։

Դու հեռանա՞ս կամ[1] զարհուրիս յինէն իբրև, ի թշնամւոյ.
30 Դու զիս ատես՝ որոյ սիրտ միայն յամբիծ գեղ աստ գերեցաւ քո.
Եւ ո՛չ արիւնն, ազգակցութիւնն չշարժեն ի քեզ նշոյլ սիրոյ.
Ախ, ի քնքուշ զգայութեանց զուրկ ապառում ազգի Ասիոյ։

  1. յինէն