Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1
Սրբաճեմ ոտից տեառն գթութեանց
Անտօն սուրբ Վեհի ընտրելոյ յազանց
Ի յեռանդ տապոյ սրտի և մտաց
Ձօնեսցի համբոյր ջերմ կարօտանաց։
Ի ձերոց ստիպիմ շանից բաղձանաց
Ո՞վ դուք երկրագործք պատկեր արութեանց[1]
Հերկել զիմ երկիր խոպան ի մտաց
Եւ քաղել զհասկն իմաստից շնորհաց։
Արդ իղձ ձեր սրտի երկասիրութեանց
10
Զարթնուլ ինձ կոչէ ի խոր թմրութեանց
Թափել զվաստակս քրտանց հոսանաց
Եվ լնուլ զտուն իմոյս համբարաց։
Եւ դու ո՞վ քնար հոգւոյս իմ մատանց
Զարթիր նարդենիս ի քնոյ մեղաց
Հրճուիր յայս սեղան նորահամ խորտկաց
Շարժելով զլար նոր եղանակաց։
Կարծր սառնամանիք ձմեռան էանց
Բարձաւ զօրութիւն սառնապատ միգաց
Ահա ի հովիտ մտաց քոյդ ծաղկանց
20
Մակաղեալ հանգչին մաքուր հօտք խաշանց։
Ահա նոր գարուն նոր հոտաբեր ծաղկանց
Ի վայելչութիւն մանկական դաշտաց
Յօրինող շուշանաց վարդից գեղազանց
Մեղմաձայն հողմովք հնչեալ ի բարձանց։
Ընդ յորում գեղգեղեն երամք աղաւնեաց
Ճախրելով յանցուկս ծառախիտ վայրեաց
Փնջեալ հաւաքեն զծաղիկս շնորհաց
Կապելոմ պսակ ի գլուխս իւրեանց։
|
|
18
- ↑ Ի վեր անդր վասն այն նշանակեցաք զերկրագործս, իբր զի նոցէն աշխատանաց նմանակերպիլ: