Էջ:Խաչատուր Աբովյան, Երկերի լիակատար ժողովածու, հատոր 1 (Khachatur Abovyan, Collective works, volume 1).djvu/180

վերցնի, կարդա մեր սըռն իմանա, էն ժամանակն չցավիս, հախի մասին դատաստան կերթան, էս ժամանակ վեքսիլ չունեի, գիրս էլ բիրադի գժվեց. ոտը դեմ տվեց, որ հախվերմազ մարգի մոտ չեմ գնալ, չեմ գնալ։ Էլի ինձ կճղի, դեն կքցի, յա հարկավորությանը.. չեմ գնալ. չեմ գնալ, յա պատռիո ինձ, յա ծոցդ դիր, պահի՛ր. կարելի է՝ թե բազարովն անց կենալիս, շունչդ ըլի դիպած, գիրս վախու ծոցիցս թռած։ Չբարկանաս աստծո խաթեր»։