Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Նոքա վաղուց կեր պատրաստեալ
30
Ժամանակին,անկուշտ ժանեաց.
Սա յիւր գմբէթ լուսածայրեալ՝
Դեռ ընդոտնէ զնորայն թափանց։
Սասանեցան ապառաժք, վէմ
Ի ձայն անձայն բիրտն երկաթոյ.
Զի աստ վերնոյն ահաւոր դէմ
Ի շինողին փայլէր սիրոյ։
Անզգայ մետաղն հոգեվառեալ՝
Յերկնաւորին հուր սրբութեան,
Քարանձաւին՝ թափուր նստեալ՝
40
Ետ նոր հոգի կենդանական։
Յանդուգն բռամբ նա ջախջախեալ
Զգագաթ վիմին հզօրակուռ.
Ըզ որովայնն ամուլ՝ բանալ,
Տալ սրբութեան պտուղ և տուր։
Աստ, ուր երբեմն հողմն կատաղի
Ի թափ իւր բուռն որոտայր ժանդ,
Վերնոյն անուն օրհնաբանի
Այժմ ի մարուր շրթանց՝ մարմանդ։
Աստ, ու երբեմն ծերպ և խոռոչ
50
Հեծեծեին բարձրահառաչ.
Ի մռունչ վայրի, գազանագոչ,
Աժմ աղօթից խնկի թառաչ։
Անդ ի կատար ապառաժին
Կքրեալ– անմռունչ՝ վեհ արծուին.
Սարսի ի սլաց երկնախմբին
Պարառելոյ աստ սերագին։
Աղբիւրք վճիտք յերկնափող նուագ
Կարկաչելով աստ զառ ի վայր,
Ի ձիւնափայլ դէզս փրփրասլսակ
60
Խլեն զտեսիլ, քուր և բարբառ։
Անդ խորդադէմ, ամպախիզախ՝
Քարաժայռին ամբարձեալ զծագ՝
Վանէ անձեռն՝ յիւր վիհ ե վախ
Ժպիրհ հետամտին զակնադիտակ։
|
|
