Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
«Եղբայրն անդ զիւր ուժ առնացի
Ընդ լեռ քարին դնէ ի փորձ.
Իսկ քոյրն անզօր զհերս կանացի
100
Ի նմա նպաստ վարէ ի գործ»։
Մինն խորտակէ դվիմին գագաթ.
Գրկամածեալ ընդ ապառաժին.
Միւսն ի Վեր կրէ ըղձակաթ՝
Զբեկորս ի հերս իւր փափկագին:
Մինն ի վաստակ իւր քրտնաջան
Խոնջե ալ հանգչի ի ծմակ այրին.
Միւսն ի ջերմ սէր քեռական
Գայ սփոփել զնքտեալ մարմին:
Մինն ի տունջեան վհատեալ անյոյս,
110
Թիկն գործոյն դարձուցանէ.
Միւսն յերազի յերկնահրաշ լոյս,
Վառեալ անդրէն գնա կազդուրիէ:
Եւ երկնայնոց նուագ օրհնառաք
Խառն ընդ լուսւոյն արեգին վառ
Հեղոյր ի սիրտ նոցա պապակ
Վերնոյն զշնորհ կենդանարար
Զորք և քարայրք գեղգեղէին
Զնոցայն քրտանց ճիգն սխրալի,
Իսկ հոգեղէնք ամբառնային
120
Ահոտ անոյշ՝ նոցա ուխտի» —
Զաստուածանուէր գործոյն վախճան
Հանեալ նոցա արդին ի յանգ.
Անքեն ի մի սիրտ միաբան՝
Եւ զկեանս իւրեանց զոհել յայս յարկ:–ա)
Իսկ բռնաւորն աշխարհակալ, բ)
Որ ընդ ոտն եհար համայն զիրան,
Զիւր զօրութիւն ի փորձ եդեալ,
Կամէր և զսա նուաճել ինքեան։
Զլէգէօն զօրացն իւր կիրթ
130
Եհեղ յայս վայր ի կործանումն.
Հազիլ մխեալ զնիզակ իւր բիրտ
Ի սուրբ նշանն Աստուածանուն,
|
|
