ստացել է «Հանդես գրականական և պատմական» ամսագրի խմբագիր Մ. Բաեխուդարյանից:
Առաջին անգամ տպագրվել է 1897 թ. Ժամհարյանի հրատարակած՝ Աբովյանի «Ընտիր Երկեր»-ում, էջ 454։
ԱՌ ՀԱՆԴԷՍ ՈԻԽՏԻ Ի ՍՈՒՐԲ ԼԵԱՌՆ ՄԹԱՅ-ԵՄԻՆԴԱՅ
(էջ 217—219)
Հանված է № 58 տետրակից, դրված է Թիֆլիսում։ Գրաբար, անթվակիր։ Գ. Աքիմյանի հուշերից մենք իմանում ենք, որ Աբովյանը սիրել է տոնախմբություններ, ուխտագնացություններ, իր աշակերտների հետ նա մասնակցել է այդ տոնախմբություններին։ Բանաստեղծությունը այդ ուխտագնացություններից մեկի նկարագրությունն է։
Տպագրվում է առաջին անգամ:
ԿԱՐՕՏՈԻԹԻԻՆ ԱՌ ՍԻՐԵԼԻՆ.
(էջ 220-221)
Հանված Է № 58 տետրակից, բառանված է, երկու մասի, դրված է Թիֆլիսում։
Բանաստեղծության մի տարբերակը գտնվում է Երևանի Մատենադարանում՝ 3751 թվահամարի տակ։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
ՄԵՆԱՍՏԱՆ Ս. ԴԵՎԱՐԴԱՅ ՎԱՆԻՑ։ Ի 1842. Ի 24-Ն 3 ՅՈՒՆԻՍԻ.
(էջ 222-227)
Հանված է № 58 տետրակից. Աբովյանը այս բանաստեղծությունը ծանոթագրել է՝ նշելով ա. բ. գ. դ, ե. հինգ կետերի մեջ։
Բանաստեղծությունից առանձին կտորներ Ն. Տ. Կարապետյանը տպագրել է իր «Խ. Աբովյանի կենսագրությունը» գրքում, 1897, էջ 107։
ՅՈԻՆԱՅՆՈԻԹԻԻՆ ԱՇԽԱՐՀԻ.
(Էջ 228-234)
Հանված է № 57 տետրակից, անթվակիր։ Գրված է Երևանում, հավանաբար իր կյանքի վերջին շրջանում, բանաստեղծության մեջ երևում է, Աբովյանի հիասթափությունը իրականաթյունից։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
Ի 1842-ԻՆ ՏԵՍԱՆԵՄ ԶՍԱՐՔԻՍ ՎԱՐԴԱՊԵՏ ՎԱՆԱՀԱՅՐ ՍԱՆԱՀՆԱՅ
ԴԻՄԵԱԼ Ի ՀԱՅԱՍՏԱՆ ԱՌ Ի ԺՈՂՈՎԵԼ ԶԱՐՁԱՆԱԳՐՈԻԹԻԻՆՍ
ՏԱՃԱՐԱՅ ԵԻ ԴԱՄԲԱՐԱՆԱՑ, ԶՈՐՍ ԵԻ Ի ՏԻՊ
ԱՐՁԱՆԱՅՈՅՑ Ի ՏՓԽԻՍ...
(Էջ 235-236)
Բանաստեգծությունը հանված է 58 թվահամարի տակ պահվող տետրակեց. գրաբար, անթվակիր 1858 թ. «Մեղու Հայաստանի» թերթի էջ 29-ում թերթի խմբագիր Ստեփանոս քահանա Մանդինյանը տպագրել է Սարգիս վարդապետ Ջալալյանի մասին Աբովյանի գրած բանաստեղծությունը. խոսելով Ջալալյանի գրքի օգտակարության մասին, նա, բանաստեղծության սկզբում, ավելացնում է հետևյալը. «Գիտնական անձն Խաչատուր Աբովյանց տեսնելով սրբազան առաջնորդի աջխատասիրու-
