Մի՛ որոնիր մի ժամանակ Արհամարհածդ՝ այս կըրծքի տակ, Հառաչանքով դուրս թռավ նա, Ու դատարկ է տեղը հիմա...
Էլ մի՛ կանչիր, մի՛ լար իզուր. Քո արցունքից միայն տըխուր Հին֊հին հուշեր պիտի զարթեն, Եվ ի՜նչ օգուտ... ո՜ւշ է արդեն...